We zitten er allemaal in

Een soort schrale troost in deze bizarre tijd. Niemand ontkomt eraan. Op welke manier dan ook wordt je geraakt, beperkt of beïnvloed door het coronavirus. Van kleine dagelijkse dingetjes als boodschappen doen tot even een terrasje pakken: het zit er niet in. Ik zit inmiddels al bijna twee weken iedere dag in mijn winkel, wat ik soms gekscherend mijn derde kindje noem. Als startende ondernemer maak ik me natuurlijk altijd wel zorgen over de toekomst. De afgelopen maanden liepen goed, ik zat in een goede flow. En er kwam meer balans met thuis.

Nu kijk ik rond en vraag me af: hoe gaat de toekomst eruitzien? Niet alleen van mezelf maar ook die van vele andere ondernemingen. Gaat mijn zoontje er last van krijgen dat hij wekenlang alleen maar met ons is en niet met al zijn vriendjes op school? Wat houdt het in voor zijn ontwikkeling? En die kleine man dan? Die helemaal verliefd is op zijn leidsters van de kinderopvang. Elke dag vraagt hij naar oma of wil hij weer eens mee naar de 'binkel'. Dit zijn kleine dingen die tot begin maart zo gewoon waren.

Ik ga ervan uit dat we nog wel een tijdje als stad, land en wereld bezig zijn met de bestrijding, het herstel en alles wat er bij komt kijken. Maar daarna? Schijnt de zon dan weer voor iedereen? Hoeveel levens zijn er veranderd? Is die verandering blijvend? Hoe zie ik mezelf daarin? Hoe zit het met die bewustwording waar sommigen het over hebben. "De aarde is moe en dit is een uiting", hoor ik wel eens. Om eerlijk te zijn denk ik niet dat het zo werkt.

Maar laten we zonder gekheid echt eens ga nadenken over de belangrijkste zaken van het leven. Ik zal die van mij noemen: Liefde voor mijn man en kinderen, lieve vrienden en familie om me heen die mij met al mijn flaws nemen voor wie ik ben. De winkel, mijn passie, de liefde voor de retail... Ik hoef er niet rijk van te worden (geloof me, dan had ik beter een ander beroep kunnen kiezen), maar ik geniet van de blije klanten en het uitzoeken van nieuwe collecties. Het bieden van service en kwaliteit, mijn creativiteit kwijt kunnen en altijd het gevoel hebben dat ik alle vrijheid van de wereld heb. En lieve mensen: gezondheid. Want je kunt alles hebben, maar zonder een goede gezondheid kan je er echt niet van genieten. Laten we, of het nu leuk is of niet, ons houden aan de maatregelen. Rekening houden met elkaar en in dit alles lief blijven voor elkaar. Want als deze ellende dan achter de rug is, moeten we ook weer met elkaar verder. Blijf sterk, blijf gezond en focus je vooral op datgene wat je zo dierbaar is.

Liefs, Joyce